Szklane cymbałki- Piątki z eksperymentami

Tak wiem, że tytuł projektu to „Piątki z eksperymentami”, ale u nas jakoś tak się składa, że piątek to nie najlepszy dzień na publikacje postów, bo najczęściej jesteśmy w rozjazdach. Tak więc mam nadzieje, że kolejny raz wybaczycie nam te kilkudniowe zawirowania i z chęcią przyjrzycie się naszemu eksperymentowi.

Wpis ten był moim pierwszym pomysłem, gdy zgłaszając się do projektu „Dziecko na warsztat” zobaczyłam temat: szkło. Później zmieniłam nieco koncepcje i wyszły takie szklane prezenty.

Jednak skoro był pomysł, należało go zrealizować !

Jakiś czas temu Nasz P na nowo odkrył cymbałki, chodzi po domu i dudni w nie podśpiewując sobie .

Postanowiliśmy pokazać mu, że dźwięk może wydobywać się z różnych „przyrządów”. O tym, że doskonale się gra na garnkowe perkusji już  wie, o tym, że można bardzo głośno uderzać pokrywkami też już wie, poznał grzechotki z butelek, w których podskakuje groszek i bębenek z puszki po kawie ( wie też doskonale jak się gra na nerwach ;).

Nie było jeszcze u nas zamiennika cymbałek.
Tak więc przygotowałam sześć szklanek, do każdej wlałam inny poziom wody i zabarwiłam
( tradycyjnie już bibułą – muszę wreszcie zakupić barwniki spożywcze, a może Mikołaj będzie tak wspaniałomyślny i mi je przyniesie ;)).

Następnie przyszedł czas na koncert.
P z wieeelką radością dorwał się  do nowego sprzętu grającego i uderzał raz w swoje tradycyjne cymbałki, a raz w szklane.
Uderzając w poszczególne szklanki sam zauważył, że każda z nich wydobywa inny dźwięk.

Zasady działania najlepiej wyjaśnił podczas doświadczenia tata ” w zależności od ilości wody w naczyniu to po uderzeniu szkło wibruje z inną częstotliwością wydając inny dźwięk. Im więcej wody tym wyższy dźwięk” – prawie jak na wykładzie z fizyki 🙂

Moją jedyną obawą było tylko to, że nasze „szklano- wodne cymbałki” są mniej wytrzymałe niż te metalowe i może się to skończyć niebezpiecznie 😉

Na szczęście jednak było to całkiem bezpodstawne, bo P ostatecznie wybrał swoje sprawdzone cymbałki i powędrował z nimi do pokoju 😉

Wpis w ramach projektu

A zarazem druga propozycja warsztatu listopadowego